~लता शर्मा~
भुरुरु उडेर गयौं सातैजना, ताप्लेजुङ डाँडाँमा ।
धुरुरु रुवाउँदै फर्कियांै पोको परेर झोलामा ।
दुई हजार पचहत्तर साल, फागुनको पन्दै्रमा ।
बुधवारको दिन थियोे, मौसम पनि डम्ममा ।
चुहान डाँडाँ एयरपोर्टको निरीक्षण गर्न भनी ।
पर्यटन संस्कृति मन्त्री रविन्द्र अधिकारी अनि ।
निजी सचिव युवराज दाहाल प्रधानमन्त्रीका ।
वीरेन्द्र श्रेष्ठ नागरिक उड्डयन प्राधिकरणका ।
इन्जीनियर ध्रु्रवराज पनि साथै जाँदा भए ।
आङछिरिङ शेर्पा पर्यटनका, व्यवसायी थिए ।
ताप्लेजुङ चुहान डाँडाँ एयरपोर्टको निरीक्षण गरी ।
पाथिभरा माताको दर्शन गर्न उडान भरे फेरी ।
अंगरक्षक अर्जुन पनि साथैमा गएका थिए ।
पाथिभरा नजाऊँ भनी विन्ति गरेका हुन् रे ।
पाइलट प्रभाकर थिए, ताप्लेजुङ उडान भरने ।
मौसम पनि डम्म छ, भनेका उडान नगरने ।
हिमपातले झुक्यायो कठै, तिम्रो छैन दोष ।
दिन्छौं श्रद्धाञ्जलि सबैमा स्वर्गै होस् बास ।
पर्यटन संस्कृति मन्त्री रविन्द्र, डाँडाँमा अस्तायौं ।
नेपालको मुहार फेर्ने तिम्ले आस मात्र देखायौं ।
उडि हिंड्नेको हुँदैन भर, आकाशमा गयो सास ।
घरमा फर्किने बेला कठै झोलामा आयो लास ।
२०७५/११/२२
सन्दर्भ : ताप्लेजुङ हेलिकेप्टर दुर्घटना-
–लता शर्मा,
दाङ हलवार
हाल, नेपालगञ्ज–१२, बाँके
(लेखिका शर्मा सामाजिक कार्यकर्ता र सामाजिक अभियन्ताको रूपमा विगत २० वर्षदेखि नेपालगञ्जमा क्रियाशील हुनुहुन्छ ।)
(स्रोत : रचनाकार स्वयंले ‘Kritisangraha@gmail.com‘ मा पठाईएको । )
