~निशब्द प्रमोद~
जिन्दगि हो कहिले कहिँ रुनु पनि पर्दो रहेछ
मन हो कहिले कहिँ टुटनु पनि पर्दो रहेछ
सधै सङ्गै बाँच्छु भनेर पाईन्छ र कहाँ ?
नलेखे पछि आफ्नो सङ्ग पनि छुट्नु पर्दो रहेछ
कहिले नछुटने भनि कसम पनि नखाको हो र?
भाग्य सामु माया पनि निरह पर्दो रहेछ
माया ले त सन्सार बस्छ मात्र भन्ने सुन्थे
यहा भेलले नदिलाइ नै बगाउँदो रहेछ
नभन बाँध बनाउ किनारमा फेरि भनि
अघिल्लो साल भेल बाँधले नै बोलाको रहेछ।
(स्रोत : रचनाकार स्वयंले ‘Kritisangraha@gmail.com‘ मा पठाईएको । )