कविता : मनभरि बुढिया

~भिमदर्शन रोका~Bhim Darshan Rokka

बौद्ध मन्दिरको विशेषता
सन्तुलित, खँदिलो, बेजोड सीप कलाको
मन्दिरभित्र मन्दिरैमन्दिर
पत्रैपत्र चट्टान
टन्न बजिरहेको धातु
टम्म बसेको इँटहरुको बनोट
सधैँ अडिरहने अठोट ।

देखेँ–आँखाभरि लिएर
मनभरि बसालेर
हातैहातमा उठाएर
कलाकार उभिरहेको इतिहास लिएर
दगुरिरहेका म्यागजिन र
टुरिष्टहरुको क्यामरामा
नतमस्तक, मन्दिरको अघि उभिई
देखेँ–कसिङ्गर बढारी वर्षौँ थुपारिएको
झुत्रैझुत्राको पुतला
भेलले बगाई
बगर छेउ हुत्याई
वर्षौँ खङ्र«ङ्ग सुकेका जरा–
एउटी बूढी गुडुल्की पल्टिरहेकी
कसैले केही नदिई
कसैसँग केही नलिई
एकटक मन्दिर मात्र हेरिरहेकी
आफू र मन्दिर दाँजिरहेकी
कलासँग उभिई
दगुर्न खोजिरहेकी म्यागजिन र
टुरिष्टहरुको क्यामरामा
आँखाभरि बुढिया बसालेर
शहरतिर आउँदा
देखेँ–बाटोको अघि अघि
तिनी हिँडिरहेकी
मलाई डोरयाइरहेकी
फर्केर हेर्छु
मन्दिर ओझेल ओझेल परिसकेछ ।

****

This entry was posted in कविता and tagged . Bookmark the permalink.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.