~सतिस भट्टराई~
कस्तो भयो होला मेरो गाउँ , नदेखेको धेरै भयो
बाझै होला है खेत वारि , नजाेतेकाे धेरै भयो।
म घर छदानै चुहिने छानो , नटालेको के भयो
भिता भरि जरा पलाए होला, नउखलेको धेरै भयाे।
हुने सक्ने तराई तिर झरे , नसक्नेको के भयो
बुढा बाबु लाठी टेक्ने भएरे , नभेटेको धेरै भयाे।
व्याज पनि स्याज हुन्न लागेछ , नतिरेको के भयो
आमा को हातको मिठो भात, नखाएको धेरै भयाे।
भनेले भन्दछन् जापान पो छस् , नकमाएको के भयो
जान्न भन्दा फर्कन गाह्रो विदेश , नफर्किएको धेरै भयाे।
सतिस भट्टराई
TOKYO JAPAN
