~गीता त्रिपाठी~
दूरन्त कहीँ मेरो आँखाबाट ओझेल
अहिले ऊ
फर्किरहेछ- अनिश्चित गन्तव्यतिर
उसको वरिपरि निर्लिप्त रात
लक्षित उतिरै भुकिरहेछ सायद
र, म
शुभ-चिन्तनमा आकुल गीत
यतिबेलै उसमा प्रतिध्वनित हुन चाहन्छु
टाढा कतै निर्वासित
मेरो दुर्गम सपना
घरिघरि बतासमा
घरिघरि बर्षातमा
र
फेरि आँसुमा
रुपान्तरण भएर फर्किरहन्छ
अल्मल्लिइरहन्छु आफैभित्र एउटा प्रश्नले-
त्यो निर्जन बाटोतिर मोडिएर जाने
कहिले फर्किन्छहोला आफ्नै गन्तव्यमा
यद्यिप
स्पष्ट छ ऊ
अर्थभेदक उज्यालो भएर
ऊ बोल्छ-
“बाहिर अन्धकार छ
अन्धकारभित्र म छु
र
मभित्र तिमी छौ ।”
-वालुवाटार, काठमाडौं