कविता : मूर्तिकार

~जीवन आचार्य~

थुप्रै मूर्तिशिल्पका कलाकृतिहरू वरिपरि घुमेर
म ती हातहरूको प्रशंसा गर्दै
त्यो मस्तिष्क, त्यो शरीर अर्थात् त्यो कलाकार खोज्छु
एउटा मूर्ति चलमलाउँछ
म छक्क पर्छु— कलाकृति सुन्दर मात्र हैन सजीव रहेछन्,
हेर । मूर्ति त बोल्न पनि लाग्यो मूर्तिहरूमध्ये बीचबाट,
‘मलाई पहिले किन्नुस् हजुर ।
म ज्यादै भोको छु।’

This entry was posted in कविता and tagged . Bookmark the permalink.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.