~कात्यायन~
– थाहा थिएन कुन दिन कसले अति मोहक आक्वारियम उसलाई उपहार दिएको थियो; लगेर उसले बैठक कोठाको सुन्दरतामा थप आकर्षण बनायो |
– उसलाई माछाहरू यति बिघ्न मन पर्थ्यो कि बिभिन्न प्रकारका भुराहरू पाल्न शुरु गर्यो |
– भुलक्कड थियो कि केही दिनपश्चात् आहारा हाल्न बिर्सियो |
– स्वाभाविकै थियो; अरु दिन पछि हेर्दा भुराहरू छटपटाई रहेका थिए | पानी पनि अति नै फोहोर भैसकेको थियो |
– अलिकति कहिं-कतै च्वास्स घोचे झैं महसूस गर्यो आफूहरूको समानान्तर परिवेश सम्झेर | र लगेर भुराहरू खोलामा बगायो |
– र, मनैमन टुंडिखेल जत्रै विशाल ‘माछाहरू पाल्ने कृतिम पोखरी’ हावा ,पानी र दानारहित बनायो र सोच्यो – यदि कुनै दिन कहालीलाग्दा अजंगका माछाहरूलाई यसभित्र यसै गरी केही समय राख्न पाए कसो हुन्थ्यो होला |
– सुनिन्छ आक्वारियमको शिलान्यास पनि गरिसकेकोछ र मत्स्य-नामावलीहरू पनि |
चाबहिल, काठमाडौँ – ७ |
(स्रोत : रचनाकारको फेसबुकबाट सभार)