कविता : मुगुकी आमा राराताल

~गोपिचन्द्र कार्की~

पहाडहरुको पछ्यौरी ओडी
देवदारको माझ जंगल
कान्जिरोवा हिमाल तल
काखमा तिमी राराताल

थकाइलागि थकाइमार्न
आकाश भुइमा बसेजस्तो
मुगुकी आमा राराताल
लमतन्न परी सुतेजस्तो

कतै पानी निर घोलेझै
कतै पानी घाम पोखिएझै
बिश्वकै सुन्दरी मुगुकी आमा
मेरो धर्तीको अनुपम झैं

छुकछुक चलिरहने रारा
लहर तरंगमा रमाइरहने रारा
उन्मत्त बैंशले छछल्की रहने
आफै साउती मारीरहने रारा

मुगेली भन्छन् आमा मुगुकी
म भन्छु नेपालकै आमा तिमी
सुन्दर, अतिसुन्दर, महासुन्दर
तालहरुको पनि आमा तिमी

प्रकृतिको सुन्दर उपहार
भूस्वर्गको टुक्रा तिमी
आखै पिच्छे फरक देखिने
तालहरुको पनि रानी तिमी ।

२०७३ कार्तिक ५
मुगु, रारा ।

(स्रोत : रचनाकारको ब्लगबाट सभार)

This entry was posted in कविता and tagged . Bookmark the permalink.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.