~अनुपम ‘नवोदित’~
रबिन्द्र बुबु !
नाङ
लिपेन बुसिदु
उभो-उभो
टानिटापूरको लाङ्खेङा निक्नान
नाङ निक्नादुदेखी नै
ङ्याकाडेको पोले च्यानान
नाङाईको मिङ बुसिनान
रुङ्को चामे चाबुतोले
नेम्ते राहुनान
चामे पेक्तोले डोका
थुन्च्या ताकुनान
बेतेरे, भकरी ताकुनान
नाङ्थेको हुचापाली फारुनान
छाती फाटाकतिनी
आलाम्पूको युङ चाबुहुनान
बलबुता होक्दुका
उनिसे-ङ्योडी आहे-आहे दुखा ईसिनान
वेलाङा च्यासा माखालामुनान
वेलाङा बुसिसा माखालाम्नान
त्यही थाताले वे
कुताले दार्जीलिङङा भारी चाबुसा यानान
कुताले ग्यान्टोकङा पसिना खेईसा यानान
नाङ्थेको माङ्काई वास्ता मानोङुनान
त्याङ,
नाङ्को निसैगोरे आडेङ्सेङे जेत मानोङुनो
नाले दि ठाईते थला पाराईनान
उलाम-उलामङा होक्ताले
निसैगोरे लाक फाको मायान
यतिबेला,
नाङ्को झुप्रोङा केल्ताले
नाङ्को लागि
लोकतन्त्र राहुन्दु ईसेङ्दु
मिर्याङ्को नेता मिपाली
बेखबर थायङ्दु बेरेङ
नाङ्को छाती फाटाकान
त्यही थाताले
धिक्कार-धिक्कार होदु
नि उनी
गरिब मिपाली ठगैइतोले
गरिबकै नामेङा शासन नोङेङ्दु
चुनाव जिताईतोले महलङा होकेङ्दु
तोबाङ गुरी
माथाङदु थाहान्या
प्रीङ देशे उपचार ईसिसा ययङ्दु
किजि-किजि मिपालिकाई
(यो कविता दुबै मृगौला फेल भै आर्थिक अभावमा छट्पटीईरहेका कालिन्चोक गा.पा. -५, का रबिन्द्र थामीमा समर्पित छ ।)
कालिन्चोक गाउँ पालिका,
लापिलाङ दोलखा
हाल – पराईभूमी ।
(स्रोत : रचनाकार स्वयंले ‘Kritisangraha@gmail.com‘ मा पठाईएको । )
