छोक : सलाइको काँटी

~अज्ञात~

मेरो थाप्लो
उसको कम्मरमा रगटेर
ज्वला निकाल्छु ।
उसको कम्मर जस्ताको तस्तै हुन्छ
मेरो टाउको दनदनी बल्न थाल्छ ।
उ र म एउटै बस्तुका अङ्गहरू
तर कत्रो विभेद ?

(स्रोत : रातोलाल्टिन डट कम)

This entry was posted in कविता and tagged . Bookmark the permalink.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.