~हिरा आकाश~
यसबेला
घडीको सियो एकआपसमा जोल्ठिएर
ठीक बाह्र बजेको छ
र मान्छेका छायाहरू पुड्का भएका छन्।
यसबेला
पर्यावरण नै चकमन्न छ
वातावरण नै सुनसान छ
पानीको प्रवाह पनि माथिसम्म आइपुग्दैन
र डिल ओभानो छ
तातो हावा चलिरहेछ
र सरुवा रोगका जीवाणुहरू
स्वतन्त्र उडिरहेछन्
सँगसँगै सारा वातावरणलाई
‘डिहाइड्रेसन’ बनाइरहेछन् ।
यसबेला समयले बाह्र बजाइरहेछ
र मनपरी गरिरहेछ
उठेकालाई बसाएको छ
बसेकालाई सुताएको छ
बस्न र सुत्न नमान्नेलाई
मुताएको छ
धुपौरेहरूको कहीँ कमी हुन्न
तिनीहरूलाई आफ्नो वरिपरि
फनफनी घुमाएको छ ।
घाम डुबेर
अन्धकार छ यसबेला
अँध्यारोमा कालो छाया देखिँदैन
अँध्यारोमा कालो मानिस चिनिँदैन ।
प्रियजन ।
यो कालो समयको कालो छायाविरुद्ध
आऊ, अर्को एउटा समय खडा गरौँ
र हाम्रो छायालाई
पुड्को हुनबाट जोगाऔँ।
(स्रोत : हिरा आकाशको कवितासङ्ग्रह “आगोका स्वरहरू”बाट सभार)
