कविता : पिउरीको डसना पनि बिझाउँछ

~कणाद महर्षि~Kanad Maharshi_1

आकाशभरिका एक फौज ताराहरूको
रिमझिम पनि चाहिन्न
फूलजस्तै सुकुमार मालीले गोडेको
फूलबारीको कुनै फूल पनि चाहिन्न
कहलिएका बगैँचाका विविध फलहरूको
कुनै स्वाद पनि चाहिन्न
कोइलीको कुहू–कुहू पनि
अब पट्यारिलो भइसक्यो
झर्ना, हावा र नदीको सुसाइमा पनि
विरक्ति बगिसक्यो
जङ्गलको एकान्तमा खस्ने
पत्करको मसिनो आवाज पनि
कोलाहलबीच पड्केको गोलीझैँ लागिसक्यो
सुनसान र एकलासे जुनेली रातमा
एक्लै हिँड्ने आनन्दी मन मर्योो
जात्रा/जात्रा र चाडपर्वको हूलमा
मिसिन मन गर्ने
तन्नेरी इच्छा पनि मर्योप
बत्ती कात्ने कोमल पिउरीको
बाक्लो डसना पनि बिझाउँछ
चौरासी व्यञ्जनको भोजन पनि
अब तीतो भो
यत्ति हो कि अब
मानिस सबै सन्चै छन्
भोकै मानिस कतै छैनन्—
जान्न पाएँ
असङ्ख्य आनन्द भयो
अनन्त शान्ति भयो।

-चाबेल, काठमाडौँ

This entry was posted in कविता and tagged . Bookmark the permalink.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.