कविता : चरा र धर्म

~महेश प्रसाईं~

तिमी मुसलमान
म सर्वमान
ऊ हिन्दू
यो बुद्धिष्ट,
त्यो क्रिस्तान
अर्को कोही शिख बहाई,
एउटा चराले हेर्दा
केही देख्दैन
यी सबैलाई ,

उसले आफ्नो दृष्टिमा
यी मान्छे वस्त्रहरू
जे देख्छ
आफूभन्दा ठूलो चरा देख्छ
नउड्ने चरा,

निःसन्देश उसले देख्दैन
कुनै धर्म–वस्त्र,
फगत् चराको धर्म
चरा हुनु हो
र अर्को चरालाई
चराजस्तै देख्नु हो
क्रमशः
आफूभन्दा भिन्न वस्तुलाई
अनौठो चरा देख्नु हो ।