~भेषराज रिजाल~
जवानी सिउरेको चुल्ठोको त्यो बेणी
नदी भै चुम्यो यो मनको त्रिवेणी
बगुँ कि म पनि छोई सुस्तसुस्त
लुकाउँ छातीमा कि लुकुँ त्यसैभित्र
सधैँ बग यो मुटुमा भई नारायणी
चुमी रहु जीवनका खुसीका त्रिवेणी ।
लच्काउँदा कम्मर सर्क्यो नागबेली
मग्मगायो मुस्कानमा बेली र चमेली
तिम्रो सुवास लिई फुलेँछु म पनि
सिउरेर चुल्ठोमै राख जुनी जुनी ।
जवानी सिउरेको चुल्ठोको त्यो बेणी
नदी भै चुम्यो यो मनको त्रिवेणी ।
(स्रोत : रचनाकार स्वयंले ‘Kritisangraha@gmail.com‘ मा पठाईएको । )
