~गोपालप्रसाद पौडेल~
कुरा नसुन्ने अरुको, कुरा राख्ने आफ्नो ।
पूरा नहुने विषयमा, खोचे थाप्ने ज्याद्रो ।।
विषै सेवन गरेमा, कहाँ पो जिवन छर ।
विषै वमन गरेमा, कोही कसको रहन्न ।।
सत्य भावना आफुमा, सबै यहाँ आफन्त ।
आफु सत्य नभएमा, कोही हुन्न आफन्त ।।
कुरा सुन्नु अरुको, बुझ्नु मुख्य कर्तव्य ।
राख्नु कुरा सुमान्य , पोख्नु सत्य मन्तव्य ।।
रुचि कसको के मा छ, हुन्न भुल्नु कदापि ।
इच्छा अरुको के पो छ, सुन्नु गुन्नु हे साथि ।।
मेरै कुरामा अर्थ छ, अरु सबै हुन् र्ब्यर्थ ।
यस्तो सोचाई गुणीमा, हुनु पर्छ है र्सतर्क ।।
वाचा नगर्नु त्यत्तिकै, मन अरुको बुभ्नु ।
सबै आफन्त मान्नु है, बुद्धि सबैको सुझ्नु ।।
मै हुँ विव्दान सुयोग्य, भन्ने नगर्नु घमण्ड ।
भ्रूँण प्रथम सुसत्य, किन र्ब्यर्थको उद्धण्ड ।।
गोपालप्रसाद पौडेल
कपन साहित्य समाज
December 9, 2006
(स्रोत : सयपत्री)
