~पुरुषोत्तम सुवेदी~
चाड आय जस्तो लाग्छ -कता कता यो मन भित्र ।
संस्कार संग मेल खाने -छैन कतै धार्मिक मित्र ।।
बढे जस्तो लाग्छ मलाई – नास्तिक को बाहुल्यता ।
आफ्नै टाढा लाग्छ मलाई -पार्टिबाजले कता कता ।।
धर्म संग आस्था राख्ने – हिन्दू भन्न शरम मान्ने ।
कस्ता धार्मिक भेटें मैले -चाड बाड पारी रक्सी तान्ने ।।
दसैं आउछ त्यसै जान्छ -थाहै छैन के हो दसैं ।
कर्कलुको पानी जस्तो -थाइ होकी आस्थाइ बसाइ ।।
नेता हुन दौडीरहेछन -संस्क्रिती र देस बिनाको ।
सबै पराइ जस्ता लाग्छन -छैन यहाँ मन चिनेको ।।
धनको धक्कु लाउदै हिंड्ने -समयको ख्याल न गर्ने ।
१२ जना को जमात भेटे -भाइटल पोस्टकै दाबी गर्ने ।।
समाज सेवा गर्छु भन्छन -अप्सर बादको पोको बोकी ।
सिद्धान्तका कुरा गर्छन् – बनी आफै साधु होकी ।।
नेपाल देखी पुजीबादको – पोको बोकी आका सबै ।
समयको बाढि छोपी -नेतै नेता भाछन सबै ।।
बिचार सबका हुन्छन आफ्नै -मानवताको आस्था संग ।
ब्यभिचारी बढ्न थाले -आस्था सबै भता भुंङग ।।
तिथी मिती बिर्सि सके – बिर्से सबले घरबार पनि ।
हिसाब किताव गर्नु पर्दा – भांच्छन औंला गनी गनी ।।
पढाई लेखाइ सुन्य डिग्री – सिस्नाको झ्यांङ हलो ।
मुर्ख को साथ पछी लाग्दा – कस्को होला भलो ।।
-कलङ्की, काठमाडौँ
(स्रोत : माझेरी डट कम)
