~हेमन्त कमलामणि~
को थुन्न सक्छ यहाँ कैदी बनाई
न जित्न सक्छ वलमा साथ जो नपाई
नासिन्छन सभ्यता ठूल्ठूला प्रलय वन
ए थोपा भन्— किन ब्यूझन्न तेरो मन ?
को बाँच्न सक्छ जगमा विमुख भएर
न बच्न सक्छ तेरो मुखमा गएर
सकिन्छन् दाउरासरी जा मसाल बन
ए झिल्का भन्— किन ब्यूझन्न तेरो मन ?
को देख्दछ भवमा भन् यो मलाई
रूक्छ सृष्टि क्षणमा नपाए तलाई
छ तँमा अलौकिक पहाड उखेल्ने दम,
ए झोक्का भन्— किन ब्यूझन्न तेरो मन ?
के छैन तँसँग दुनियाँ सजाउन
चुचाप बस्छस् दुरात्मा हँसाउन
विष ओकल पापमा दन्डनायक वन
ए बसुन्धरा भन्— किन ब्यूझन्न तेरो मन ?
छैनन् बरावरी पनि नगरी मपाई,
पुज्य छ त्रिलोकमै टुटदैन रजाइँ
पाप छैन वधको दुष्ट विनासक बन
ए चैताँस भन्— किन ब्यूझन्न तेरो मन ?
(स्रोत : हाँक विक्ली – वर्ष २९, अंक १९ – March 14, 2012 – २०६८ चैत्र १ गते, बुधबार)
