~राम श्रेष्ठ~
गुनासोमा होइन यो जिन्दगी,
बाँचेकोछु गर्वमा अनि साहसमा,
अँधेरो र कम्जोरीमा त पक्कै होइन,
झन चम्किलो अनि सक्षमताको आसमा,
अँधेरोमा पनि त मानिस बाँचेकै हुन्छ,
पिडामा पनि अनि कती जलनमा पनि,
नशामा लर्बरिदा पनि त बाँचेकै हुन्छ,
अनि हारमा पनि र पस्चातापमा पनि,
तर म, अँधेरो मा प्रकाशको लागि बाँच्छु,
पिडा अनि जलनमा सितलताको लागि,
नशामा शायद वास्तविकताको लागि बाँच्छु,
हार अनि पस्चातापमा अर्को मौकाको लागि,
अन्धकार र मौनतामा म तिम्रै साथ् हुनेछु,
मायाको यो अत्भुत दियो जगाउदै,
उच्च ताँप र न्यस्रोपनमा त झनै हुनेछु
हाँसो र सितलताको मलम लगाउदै,
जब आँखा खुल्छ सुनौलो बिहानिमा,
मलाई पाउँछौ तिमी सधैं आफ्नो छेउमा,
April 05, 2009
(स्रोत : रचनाकारको ब्लगबाट सभार)
