कविता : निराश जिन्दगी

~ढक बहादुर बस्नेत ‘आकाश’~Dhak Bahadur Basnet - Akaash

जती हिडुं लक्ष्य खोज्दै
लक्ष्य भेटिएन
मरुभुमीको यात्रामेरो
कहिल्यै सकिएन
तिर्खाएर छटपटिन्छु
पानी भेटिएन
दुई आँखाको आँशुले
मेरो तिर्खा मेटिएन
जता हेर्यो पराई मात्रै
आफ्नो भेटिएन
बाँधिराखु भन्छु दुखसबै
छातीभित्र अटिएन
पोखी हिंडछु जताततै
कहिल्यै रित्तिएन
जिन्दगीलाई परित्याग गरौं त
स्वाश चल्न कहिल्यै रोकिएन !
तिमीले मेरो तस्बिरहरु नहेरे पनि
मैले तिमीलाई आँखामा नानीमा सजाएकोछु
तिमीले मलाई एकपल साथ नदिये पनि
म तिमीलाई सयौ जन्म सम्म कुर्ने कसम खाएकोछु
तिमीले मेरो मायाको गहिराइ नापेर कहिल्यै सक्दैनौ
मैले त्यो माया तिमीलाई लाएकोछु !
सुनी डिम्दुङ
भुलेकै छु अतित लाई
किन याद अरहेछ
छुटेकै छ हाम्रो सम्बन्ध
किन माया लागिरहन्छ
रितिएकै छ आशु
किन छल्कि पोखिन खोजिरहेछ
रोकिएकै छ बर्षा किन !
परेलि भिझिरहेछ
एक्लै छु एकान्तमा
किन कोहि अइ सताईरहेछ
हाँसेकै छन दुनियाँ
किन यो मन रोइरहेको छ !
तिम्रो निदमा अई दिउला
सपनि बनेर
प्रतिक्षा गर्दै गर है
तिम्रो दिलमा अैई बसुला
चोखो माया बनेर
यसलाई साँच्ने गर है ।
तिम्रो आखामा सजिदिउला
गाजलु बनेर
यसलै सजाउने गर है
तिम्रो दु:ख मा आसु भै अैईदिउला
सुखमा हाँसो भै
यसलाई संगाल है
कुनै दिन दु:खी ले सहारा माग्छ भने
यसलाई अँगाल है
यसलाई अँगाल है —
सपनाको भारी बोकाई
बिपनामा छाडी गयौ
आज म जिउँदो छदाछदैं
अर्काकै तिमी भयौ
नहुनुनै थियो भने
ब्यर्थै किन माया लायौ?
तिम्रो त्यो झुठो मायाले
आज मलाई जिउँदै मार्यौ
हजार कसम नखाँुउ भन्थे
खान मलाई वाध्य पार्यौ
आज यही बिष भयो
मलाई आज जिउँदै मार्यौ
सुख तिम्रो संसार थियो
यो दुखिलाई किन हेर्यौ?
आखिर तिम्रो जीत भयो
किन यात्राो नाटक खेलेउ??
तिमी आयौ उज्यालो भयो मेरो जिबन,
चन्द्र-सुर्य बिनाको धर्तिझैं मेरो जिबनमा
नयाँ -नयाँ रोशनी लिएर आयौ
म्रितसरी जिउंदो लाश मेरो मनमा उमङ्ग ल्यायौ
चेतना बिहिन जिन्दगी यापन गरिरहेथे
खडेरिले पीडित मेरो हृदयमा ……..
हरियालिभै दियौ
कती विश्वासिलो तिम्रा नजरहरु हिमाल झैं अटल
कती मायालु छन तिम्रा मुस्कानहरु चाँदनी रातको चन्द्र झै
मलाई एक्लै छोडि अब कहीं नजाउ है
मृत्?युको सन्देश आयो भने मलाई पहिला पठाउ है
तिमी बिनाको यो दुनियाँ, दुनियाँ हुन्न
तिमी बिनाको जिन्दगी म कल्पनासम्म गर्दिन
लाग्छ मलाई जहिले तहिले आँखामा सजाउ
तिमी जहाँ जान्छौ मलाई उतै लैजाउ
छ कि कतै हाम्रो दुनियाँ स्वर्ग भन्दा पनि टाढा
मेरो धद्कन तिमी, मेरो माया रखिदेउ तिम्रो मुटुमा गाढा !!!!!…….

May 10, 2008

(स्रोत : रचनाकारको ब्लगबाट सभार)

This entry was posted in कविता and tagged . Bookmark the permalink.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.