~प्रेम प्रसाद पौडेल~
अपाङ्गको पीडा बुझौं, सहयोग् गरौं आजैदेखि
चारैतिर ढाकिराछ बादल्ले उनीहरूलाई छेकी छेकी ….. उनीहरूलाई छेकी छेकी
अपाङ्गलाई गर्नुपर्छ दिलैदेखि सारै माया
अघि बढ्न मद्धत पुग्छ हिँड्न सक्छन् दाँया बाँया ।
नबोल्नेलाई बोल्न सक्ने बनाउनुछ आजैदेखि
व्यवहारिक् बनाउनुछ उनीहरूलाई भेटीभेटी ।।
अपाङ्गको पीडा बुझौं, सहयोग गरौं आजैदेखि
चारैतिर ढाकिराछ बादल्ले उनीहरूलाई छेकी छेकी ….. उनीहरूलाई छेकी छेकी
यो संसार फूल हो कि या त यहाँ काँडैकाँडा
सम्म छ कि यो धरतीमा होला भनी डाँडैडाँडा ।
छुट्याउन नसक्नेलाई दिनु पर्छ दुईटा नयन्
त पो हुन्छ यो धरतीमा शान्ति, सुख, अमन्, चयन् ।।
अपाङ्गको पीडा बुझौं, सहयोग् गरौं आजैदेखि
चारैतिर ढाकिराछ बादल्ले उनीहरूलाई छेकी छेकी ….. उनीहरूलाई छेकी छेकी
आफैं खान नसक्नेलाई खुवाईदिनु धर्म हाम्रो
फोहोर् भाको भए सुग्घर् गरिदिनु कर्म हाम्रो ।
विचरालार्ई सहयोग् गरे धर्म अर्को गर्नु छैन
स्वर्ग जाने बाटो रोजौं नरकमा पर्ने छैन ।।
अपाङ्गको पीडा बुझौं, सहयोग् गरौं आजैदेखि
चारैतिर ढाकिराछ बादल्ले उनीहरूलाई छेकी छेकी ….. उनीहरूलाई छेकी छेकी
सधैंभरि पिल्सीराछन् पाउँदा पाउँदै यिन्ले पीडा
जीवन यिन्को सहज् होला हाम्ले केही आर्जन् दिँदा
दिनुपर्छ अवसर अपाङ्गलाई दिलैदेखि
सहयोग् गरौं अपाङ्गलाई सँधैभरि भेटीभेटी ।।
अपाङ्गको पीडा बुझौं, सहयोग् गरौं आजैदेखि
चारैतिर ढाकिराछ बादल्ले उनीहरूलाई छेकी छेकी ….. उनीहरूलाई छेकी छेकी
(स्रोत : रचनाकारको ब्लगबाट सभार)
