~ध्रुब प्रसाद दाहाल~
आयो रसिलो चाड तिहार
घर घरमा जल्दै छ दियो ।
बल्दै छ आफु तर पनि
मन्दैन कत्ती पिर यो ।।
जली आफु अरुलाई
दिने रोशनी जसरी ।
तिम्रो समर्पणभाबको महिमा
गरौ म कसरी ।।
रङिन पृष्ठभुमिमा जलेको दियो
हो यो शान्तिको प्रतिक ।
हरायो मनबाट दु:ख,पिर,चिन्ता
ल्यायो खुशीको शुभ संकेत ।।
कहाँ थियो र यो खुशी
पीडित थियो जनमन बेसरिनै ।
जल्नु पर्दछ दियो खुशीको अब
हरक्षण हरपल यसरीनै ।।
उज्यालोको लागि शहिद तिमी
क्रान्ति भित्रको आभा ।
दियौ तिमीले मर्म उपमा
फुल्नेछन अब सुनाखरी-सुनगाभा ।।
कालो निशा चिरी तिमी
दिपशिखा उमंग कान्तिको ।
रोपिये हुन्थ्यो बिज अब,फुके हुन्थ्यो बिगुल
दिर्घकालिन शान्तिको ।।
November 6, 2008
(स्रोत : माइ संसार डट कम)
