~कमल प्रकाश पौडेल ~
तिम्रै लागि भनेपनि, उल्टोपाल्टो सोच्यौ आँसुु
त्यै वाणीको प्रत्युत्तरमा, तिखो वाणले घोच्यौ आँसु ।।
मैले लुट्नु के नै थ्यो र, मीठो बोल्न धक मान्यौ
सङ्कुचित छैनौ ठाने, तर जेलमा कोच्यौ आँसु ।।
मानविनाको शान दिन, तिम्ले पनि खोज्दिरैछौ
मौका मिल्दा दवाउने, कठोर लातले गोज्यौ आँसु ।।
सोचाई र मूल्याङ्कन, कैल्यै मिल्न सक्दोरैन्छ
खुलस्त भै मन खोल्दा, निहुँ खोज्ने ठाउँ रोज्यौ आँसु ।।
तिमीजस्ता पढेका र, हामीजस्ता अनपढका
कुरा मिल्दा नसक्दा नै, नबोली बस्न खोज्यौ आँसु ।।
हामीसँग बोल्दा तिम्रो, धेरै ठूलो के गुम्थ्यो र
साह्रै सानो कुरा लिई, मनमा शूल रोप्यौ आँसु ।।
तिमी सक्छ्यौ भने आँसु, म पनि त सकूँला नि
किनकिन आज तिम्ले, घमण्डीपन अगाल्यौ आँसु ।।
–रचनाकालः–२०६१÷११÷२४
(स्रोत : रचनाकारको ब्लगबाट सभार)
