~डा. हेमनाथ घिमिरे~
जूनको आँसु शीत बनी धरतीमा खस्यो
उनको आँसु तीर बनी मुटुभित्र बस्यो
पिरतीले सिँचेको थेँ मायाको त्यो फूल
हेर्दाहेर्दै वैलाएछ कहाँ के भो भूल
त्यही फूल आज हरे बालुवामा खस्यो
उनको आँसु तीर बनी मुटुभित्र बस्यो
छवि उनको लुकाएथेँ हृदयमा साँची
हृदय नै जल्यो सारा रहेन क्यै बाँकी
कोमल त्यो मन आज कुन्नि केले डस्यो
उनको आँसु तीर बनी मुटुभित्र बस्यो ।
डा. हेमनाथ घिमिरे
बाहुन डाँडा ५, लमजुङ् ।
हाल : बानेश्वर, काठमाडौं
(स्रोत : मधुपर्क २०६९ बैशाख)
