~गणेश कार्की~
तिमी जुन झैं छदै छौ, म दाग भएरै बाँचुला
तिमी बेल लटरम्म, म काग भएरै बाँचुला ।
डसेर घाउ दियौ, माया होला भनी सम्झिरहे
भन्छौ ऐले तिम्ले डस्यौ, लौ नाग भएरै बाँचुला ।।
आँखामा राखेको थिएँ, अहिले मात्र आँशु बाँकी
अझै ठान्छौ म बिझाएँ, लौ राग भएरै बाँचुला ।
तिमीले जोड्यौ अन्तै नाता, तिमी दुई म एक
गुणा होस् खुसी तिम्रो, म भाग भएरै बाँचुला ।।
(स्रोत : रचनाकारको ब्लगबाट सभार)