~बिकास सुबेदी~
थाहै भएन मलाई कब म सुगा भएछु ?
आफ्नै नाम पनि म भित्तामा लेख्न थालेछु |
आफ्नै मातापिताको पनि नामै भुलेछु ,
थाहै भएन मलाई कब म सुगा भएछु ?
छंगछंग ति किनारका आवाज म सुन्न छाडेछु ,
सितल त्यो ब्रिक्षको छाहारी म भुल्न थालेछु |
रविको न्यानो प्रकासको रंगनै पनि भुलेछु ,
थाहै भएन मलाई कब म सुगा भएछु |
मान्दाकिनिको मोतीको जोति भुल्न थालेछु ,
बलिको पाउको क्षेत्र म भुल्न थालेछु |
मेरो प्यारो बज्रबाराहीनै पनि भुलेछु ,
थाहै भएन मलाई कब म सुगा भएछु |
मस्तिस्कको त्यो मक्कामदिना म भुल्न थालेछु ,
इश्वरको नाम पनि मा भीत्तामा लेख्न थालेछु |
को हु म आफै भनि कन पनि भुलेछु ,
थाहै भएन मलाइ कब म सुगा भएछु |
विकास सुबेदी
बज्रबाराही था.न.पा . १५ मकवानपुर
(स्रोत : रचनाकार स्वयंले ‘नयाँ रचना पठाउनुहोस्‘ बाट पठाईएको । )
