~रामु गैरे~
मलाई यो जिन्दगीले……..
चोटै चोट दियो
कहिले सम्म दिदोरहेछ
सिरानी पनि आसुले भिज्यो
कहिले आफ्नैले चोट दियो
अनी त कहिले पराइले नै
अहिले मैले दु:ख पाएको छु
सबैलाई मले गरेको भलाइले नै
भन्छन सबले सुकेको बगरले पनि
बर्खाको भेल्को पानी पाउछ
सोचेको थिए दु:खमा पनि
कसैको त आँखा रसाउछ
किनकी एक दिन सोझाको पनि
यो दुनियाँमा अब्श्य पालो आउछ
सोझो रुखलाई सबैले
कट्ने रैछन् रोजी रोजी
जता ततै दुनियाँ भर
गाउ घर खोजी खोजी
सुखमा हुन्छन आफन्त सबै
दु:खमा साथ छोड्दा रैछन्
यो दुनियाँको रिती नै एस्तो
बलेको आगो ताप्दा रैछन्
दुखिलाई कहिले काही भुल्दा
रहेछन देउता पनि
भन्थे जस्ले मलाई भाग्यमानी
दिएनन साथ दुई पाइला पनि
मलाई यो जिन्दगीले चोटै चोट दियो…………..
अर्घाखाँची चिउरामाटी हाल : दुबइ
(स्रोत : कविता कुसुम)