~दिव्य गिरी~
रातभर जून रोयो तिमीलाई सम्झी
दिन पनि उदास रहृयो तिमीलाई सम्झी ।
फुलेका थे मखमली, बेली-चमेली
गुलाफको फूल छोयो तिमीलाई सम्झी ।
मनभरि तिमी नै, आँखाभरि तिमी नै
सपनामा बर्बराउने को हो तिमीलाई सम्झी ।
साउनको वर्षासरि आँसु खसालेर
मनको सारा पीडा फोयो तिमीलाई सम्झी ।
मुटु दुख्दा, छाती पोल्दा, मन चस्किँदा
आँसुले नै घाउ धोयो तिमीलाई सम्झी ।
टीकाथली-५, ललितपुर, काठमाडौं
(स्रोत : कविता कुसुम)