कविता : वितृष्णाको समर्पण

~केवल गंगा गुरुङ~Kewal Ganga Gurung_1

निचोरी-निचोरी पिउँ रस
मेरो ज्यानमा कति छ
तीर्खा सवै मेटार्इ देउ
तिम्रो मनमा कति छ

तिम्रा ती प्यासी मनहरुलाई
मायाँ के हो के थाहा ?
तिम्रो ती स्वार्थी मनहरुलाई
माया के हो के थाहा ?

बाँकी नराख पूरा गर
तिम्रो स्वादहरु कति छन्
तिर्खा सवै मेटार्इदेउ
तिम्रो मनमा कति छ

सागरै बनिदिउँला
तिम्रो प्यास मेटाउन
आखीर कहाँ नै सक्छु र मैले
चोखो माया पाउन

हारे मैले जिन्दगीमा
जित अब ति म्रै छ
तिर्खा सवै मेटार्इ देउ
तिम्रो मनमा कति छ

(स्रोत : कविता कुसुम)

This entry was posted in कविता and tagged . Bookmark the permalink.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.