~इप्सुल मगर~
नजिक र टाढाको प्रिय के कुरा गरार्इ भो
सम्झीनै पर्छ भनेर मैले के अह्रार्इ भो
लाग्छ कति वेला हाम्रो मायामा पनि
समझदारी कता बसार्इ सरार्इ भो
भूल भएछ भने देखि जानी जानी नठान है
अविश्वासको तुवाँलोमा के माफी मगाई भो
युगौ देखि हाम्रो मायाँ दैवले पनि हार्नेछ
जानेर पनि कति वेला बुझ पचाई पो
समय न हो सधै वाध्यताले डोर्याई राख्छ
त्यसैले त कतिखेर अविश्वासको रजाँर्इ भो
मूल जस्तो सद्वहार खहरे खोला होइन
मायाँ अनन्तर छ तिमीलाई के सुनाई भो
हङकङ
(स्रोत : कविता कुसुम)