~आभास~
टाढा धेरै टाढा उडेका रङ्गीन चरा
धरतीमा कहिले फिर्लान्?
आकासको कालो मैलो हटी
घामजून कहिले खुल्लान्?
सँघारमा कमजोर आमाको छायाँ
हुरी चलेको आवेगमा
यस्तो लाग्छ यो घर-संसार
जलिरहेछ संवेगमा
आज, हामी माझ बल्झेका पीर सारा
बिलाई कहिले झर्लान्?
ओठमा चन्द्र, सूर्य चम्के सरी
मुस्कान कहिले भर्लान्?
यात्रामा बाटो पहिल्याउँदै यात्री
एक दिन पुग्छन् मूलबाटोमा
घरलाई पिर्ने बाधा अड्चन
मन्छाइदिउँला दोबाटोमा
गाढा धेरै गाढा युगौंको भाइचारा
तोडेर तोडिन्न एक दम
पहाड मधेश धून अनेक
नाचौं न मिलेर छमछम
शब्द/संगीत – आभास
स्वर – अमृत गुरुङ (नेपथ्य)
एल्बम – भेडाको ऊन जस्तो
***********
