~इन्द्रकूमार श्रेष्ठ ‘सरित्’~
उजेलीमै भेट हजूर रात छ बेइमान
अंधेरीमा मात्तिने मर्दको जात छ बेइमान ।
भो न भो मेरी हजूर आँखाले अरु नपिलाउ
अनर्थ होला बेहोसीमा मात छ बेइमान ।
रात छ जवान यसको जवान छ कहानी
यही जवानीले गरेको घात छ बेइमान ।
मैले दिएको मायालाई छोपेर राख है
फुलमात्र हैन यहाँ पात छ बेइमान ।
प्रेममात्र मेरो हजूर परिणाम त होइन
मूद्धै परे भनिदिन्छू जात पात छ बेइमान ।
(स्रोत : कविता कुसुम)