~आभास~
यो काँशको कचौरा
भोड्का र उर्वशीले टन्न छ
यसलाई रित्याउन
प्रत्येक साँझ
कोही
मासङ्गल्ली छिर्छन् र आफैंलाई
रित्याउन थाल्छन्
कोही
बागबजार पस्छन् र आफैंलाई
खोज्न थाल्छन्
यो काँशको कचौरा
भोड्का र उर्वशीले टन्न छ
बासी रोटी र बासी सपनाले टन्न छ
यसलाई
प्रवाहित गर्न र निम्त्याउन
साजी घामलाई
यहाँ कुनै मञ्जुश्रीले
अझै
फुलचोकीबाट
या कतै उचाइबाट
तरवार उज्याएको छैन
अझै
कुनै बुद्धले
स्वयंभूबाट
या कतै अग्लाइबाट
शंखनाद गरेको छैन ।
***********