~कृष्णकला वनेम ‘करिना’~
झस्किन्छु तिम्लाई सम्झी अधेरी त्यो रातमा
संसारलाई बिर्सी दिन्थे तिम्रो त्यो साथमा
मीठो गीत सुनाउँथ्यौ छाती माथी टाँसी
मायाँ गरि सुम्सुम्याउँथ्यौ मेरो केश रासी
ओठहरु चुमी दिन्थ्यौ गोधुली त्यो साँझमा
संसारलाई बिर्सी दिन्थे तिम्रो त्यो साथमा
छुट्यौ हामी वाध्यतामा मीठो माया साँची
वैशालु यी तृष्णा अनि चाहनालाई वाँधी
पर्खाई पनि मीठो लाग्छ तिम्रो त्यो यादमा
संसारलाई बिर्सी दिन्थे तिम्रो त्यो साथमा
(स्रोत : कविता कुसुम)
