कविता : राजमार्ग

~विश्व राज भेटुवाल~Bishwa Raj Bhetuwal

लमतन्न परेर सुतेको
हिउुद बर्खा र झरी
ओस र घाम खायको
यक निरिह
आफ्नो शरीर भरी
खाल्टै खल्टा लियर
खन्डहर हुन लाग्दा पनि
अरुको बोझ बोक्न
तल्लिन राजमार्ग ।

अनाम राजमार्ग
अरु कसैबाट
दुई शब्द सापटी लिन्छ
र न्वारन गर्छ ।
पछाडि आफ्नो थर
झुन्डाउछ र गर्बले
नाक फुलआउछ ।

(स्रोत : रचनाकारको ब्लगबाट सभार)

This entry was posted in कविता and tagged . Bookmark the permalink.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.