~डा तारानाथ शर्मा~
चरर चरर गर्दै पीरले चिर्छ छाती
समय सुलुलु गर्दै चिप्लियो यो नजाती
घर र पर गरेरै देहले शक्ति त्याग्छ
नर भइकन मेरो जन्म नै व्यर्थ लाग्छ।
सकल हित स्वयंको स्वार्थको मार्ग फाल्दै
जनहितप्रति लाग्दै देशसेवा अँगाल्दै
अलिकति म केही राष्ट्रको लागि गर्छु
जति पनि म सक्छु ज्ञान बाँडेर मर्छु।
मुलुकहरु अरूका उक्लँदै गैरहेका
हिमचुलिमुनि बस्ने छौँ सबै नित्य भोका
अब त समय आयो हामिले उठ्नुपर्छ
दल र कलह छोडी एक भै मिल्नुपर्छ।
छल र कपट गर्ने दुष्टले भेद गर्छन्
तँतँ र मम गरेरै फोर्दछन् एकता झन्
पद र धनतिरै जो मस्त छन् चिन्नुपर्छ
अब त सब जनाले जाल यो बुझ्नुपर्छ।
