कविता : देश बहादुर भरिया

~श्रीशीशा राई~

अढाई सय वर्ष पुरानो ढुंगाको भारी
बोकेर उभिईरह्यो ठिँगै
विसौनीमा आईपुगेपछि
भारीको संस्करण फेरिएको छ
यो अब संघियताको भारी हो
छदैँछ पिठ्युँमा
गह्रौँ भारी ईतिहास–फलामको समयसँगै पिठ्युँमा घोप्टिने भारीहरु
सवै बोक्नुपरेको छ देशबहादुरले
छोटा र खुकुला
पाखुरी र कुर्कुच्चाहरु
जीवनमा पहिलो पल्ट
भारी विसाएको अनुभव छ उसँग
त्यै भारी घरी घरी हेर्दै उ
टोल्हाईरहेछ
उ चाहन्छ– त्यस्तो भारी अब कहिल्यै बोक्न नपरोस

र जीवनमा पहिल्यै पल्ट
भारी विसाए लगत्तै
अजङ्गको भारी उठाउनुपरेको छ उसले
नयाँ भारी
असुरछित वर्षाले निरन्तर भिजिरहनु
यसको संस्कार हो
दिनहुँ गह्रौँ बन्दै जानु विशेषता हो
यो भारी बोकेर देशबहादुरले
कोशीमा वाँसको धराप पुल भएर
लोडसेडिङमा हिँड्नुपरेको छ

देशबहादुर आफै
जीउभरी बर्ड फ्लुका भाईरस बोकेर
हिँड्ने भरिया हो
ऊ आफै
भारी जीउ भएको भरिया हो

This entry was posted in कविता and tagged . Bookmark the permalink.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.