~सन्जिव राई~
कविताको आकाशबाट
भुर्र उडेर आयो एउटा जुरेली
र गाउन थाल्यो जिन्दगीको हाँगामा बसेर…
मान्छेलाई मन पर्ने गीतहरू
पहिलो अन्तराको पहिलो पङतिबाट
उपमा टिप्यो सौन्दर्यले
अन्तरालमा क़मशः
उमङगको पाइला टेक्दै शिखर चढिरह्यो प्रेम र शान्तिसँगसँगै
गीतकै उज्यालो पाएर अनि
चहकियो एकाएक
पीडाको बादलमा छोपिएको अनुहारको उदास जून पनि
गुन्गुनाउदै
मान्छेलाई मनपर्ने उहि गीत
यतिखेर भने
त्यो विद्रोही गाय्
अध्याँरोमा रमाउने शासकको
अराजक उपत्यकाबाट आतङक मच्याउदै बहनि
हावाको कठालो समातेर
दौडाउदै आइरहेछ परिवर्तनको घोडा
ऑधीको वेगमा
गुञ्जायमान छ मुक्ति र उन्मुक्तिका रीचाहरू#
कविताको आकाशैभरी
यस बेला हेर्न लायकको छ
अनुहार, भयाक्रान्त मृत्यूको ।
(स्रोत : Egkabita)
