~कालिकोटे अनिश~
मलाई किन आँखा तर्छेउ कसेर अङ्गालोमा
आफै गर्नु विधि गर्छेउ कसेर अङ्गालोमा
कहिले काहीँ त छक्क पर्छु त्यो प्यास देखेर
हत्तपत्त अधर भर्छेउ कसेर अङ्गालोमा
रिसमा होला वायु पनि नछोइदा सामु बाट
अझै कति नजिक सर्छेउ कसेर अङ्गालोमा
यी जवानिको चाहाना सम्हाल्नै गाह्रो हुन्छ
जब मेरै भर पर्छेउ कसेर अङ्गालोमा
अनिश’ एक्लै मुस्कुराउछ तिमिलाई सम्झेपछी
साच्चै मीठो सुवास छर्छेउ कसेर अङ्गालोमा
कालिकोटे अनिश
थाहा नगरपालिका
हाल काठमाडौ
(स्रोत : साहित्य सन्दर्भ)
