बरु सहिद बनिदिन्छु झण्डा झुक्न दिन्न
यै माटोको कसम खान्छु देश दुख्न दिन्न
जब कोही धावा बोल्छ नेपाल राष्ट्रमाथि
पर्खाल बनी म उभिन्छु खोली आप्mनै छाती
म मरेर केही हुँदैन मुलुक डुब्नुहुन्न
देशको साँचो पराइको हातमा पुग्नुहुन्न
नेपाली हुँ कर्तव्यमा कहिल्यै चुक्या’ छैन
गोर्खाली हुँ इतिहासमा शिर झुक्या’ छैन
हिँड्छु सधंै वीर पुर्खाले देखाएको बाटो
स्वर्गभन्दा ठूलो लाग्छ मलाई मेरै माटो
किचनास – ९, स्याङ्जा
(स्रोत : सम्मोहन साहित्यिक पत्रिका)