कविता : तोरी लाहुरे

~प्रवीण भट्टराई ‘विप्लव’~Prabin Bhattarai 'Biplav'

तिमी तोरी लाहुरे
म डोरी लाहुरे
अनि बले साच्चिकै लाहुरे
मसिने सिंगापुर पुलिस
द्रोणे बु्रनाईमा शुल्तानी गार्ड
रामे भारतीय लाहुरे
श्यामे कर्नाट प्यालेसमा क्याप्टेन
फरक एति हो
तिमी टाउकोमा
लेवल सम्म नखोलेको
चश्मा अड्काउदै
चप्पल पड्कादै
ओल्लो गाउा र पल्लो गाउको
तोरी बारीमा
गाउाघरका ठिटी
पधेराका पर्धेनी
स्कुले केटी
रोपाई र पर्मामा
हिडेका दिदी बहिनी
जिस्काउदै हिड्छौ
ती कति तिम्रा नातेदार होलान
तिमीलाई बस जिस्काउन पाए भयो
तिमी त्यसैलाई युद्ध जितेको ठान्थ्यौ ।

म मलेसिया र गल्फमा
प्रचण्ड गर्मी सहदै
रबर बारीमा, उटको गोठमा
घर बनाउने कम्पनीमा काम गर्छु
रातोदिन पसिनाको कमाईले
घर फर्कदा एक सुटकेश लुगा
एउटा टि.भी= र म्यूजिक प्लेयर
१, २ थान जाडोमा ओढने ब्लाङ्केट
डोरीले बाधेर देश फर्कन्छु
डोरीले बाध्नु मेरो बाध्यता छ
विमानस्थलमा हुने अपरेशन
अर्थात चोरीको डरले
म यो डोरी बाध्ने खेल खेलिरहेछु
बले रेबन चश्भा टाउकोमा भिर्दै
बाया हातमा सिको अर्थात बोलीचालीमा
साईको फाएव घडी
अनि अर्को हातमा
१, २ तोलाको बेरुवा औंठी
घाटीमा २ तोला
२४ क्यारेट सुनको सिक्री
अनि सेलफोन, आइप्याड
झोलामा टायम र न्यूजविक पत्रिका
बोकेर पल्टनबाट देश भित्रिन्छ
मसिने बले झै केहि भित्रयाउने
सानोतिनो प्रतियोगितामा छ
उ सिंगापुरबाट सुनका विस्कुट
केहि फेन्सी लुगाहरुका साथमा
बलेझै सानका साथ लाहुरबाट
३ महिने छुट्टीमा गाउा फर्कन्छ
जिन्स पाइन्टमा
सेतो टि सर्ट ढल्काउदै
२ महिने छुट्टीमा आउछ
दा्रेणे ब्रुनाइका सुल्तानले दिएका
केहि थान मुल्यवान घडी
केहि थान हिराका हार
केहि थान मोती
रेडियो, टि=भी, सेलफोन
ग्याजेटका साथ सान दिदै
केहि बक्स ब्रुनाइका सिद्रा माछाका
साथ देश फर्कन्छ
उता रामे एउटा टिनको बाकसमा
केहि लत्ता कपडा
आमा र श्रीमतीलाई
१,२ जोरी धोती सारी
बुबालाई खादी भण्डारका १,२ जोर
जुहारी कोट र कमिजको साथमा
कान्छी बहिनीलाई
१ जोर कुर्ता सुरुवालको साथमा
पल्टनबाट २ महिने छुट्टीमा फर्कन्छ
विचारा श्यामे
सरोजनी नगर, पालिका मार्केट
अनि करोलबागमा बार्गेनिङ गर्दै
न्यूनतम लत्ता कपडा, बंगाली मार्केटको
१ बट्टा मिठाई, १, २ किलो नुन
४, ५ किलो चिनीका साथ
१५ दिने छुट्टीमा गाउ फर्कन्छ
फरक एति मात्र हो तिमी र म
अनि बले, मसिने
द्रोणे, श्यामे, रामेमा
तिमी तोरीबारीमा भटमास खाएर
त्यसकै उपजको बन्दुक पड्काउदै हिड्छौ
म परे डोरी लाहुरे
म १ मनको भारी तक्माले अड्याउदै
भारपाको उकालो चढ्छु
उनिहरु, अर्थात श्यामे बाहेक
साच्चिकै बन्दुक बोकेर
साथमा गुर्खालीको चिनो
भोजपूरे सिरुपाते खुकुरी भिरेर
कहिल्य मलायको जंगलमा
कहिले फकलैण्डको टापूमा
कहिले कान्दहारको मैदानमा
कहिले लंकामा तामिलसाग
कहिले कास्मिरमा पठानसाग
कहिले खैरैसाग, कहिले भैरेसाग
लड्दै, भिड्दै बााचेर
गाउा फर्कन्छ
श्यामे विचारा
म डोरी लाहुरे भन्दा पनि फरक
२ वर्ष पछिको छुट्टिमा
कप्तानको जागिर
अर्को टेवल, पल्लो टेवलको कप
किचनमा पुर्‍याउने
ओ=सि=डि=सी= गर्ने
अर्थात ओनियन कटिङ्ग
अनि डिस क्लिनिङ्ग
अनि २, ४ वर्ष पछि थप अर्को डिग्री
एम.सि.टी. अर्थात
मस्काउने, चम्काउने अनि टल्काउने
यी सबमा पोख्त भएपछि
२ वर्षको माघीमा २० हजार भारु
१, २ जोर लत्ता कपडा
एउटा रेडियो बोकेर फर्कदा
गोरखपुरमा लुटिएर
तन्नम भएर फर्कन्छ
गाउा एउटै, ठाउा एउटै
तिमी तोरी लाहुरे
उनिहरुल फालेको हाड पर्खन्छौ
उनिहरु साथी भाईसग
ह्याकुलोको सेकुवा बजाउछन्
रम र वियरले दाात कुल्ला गर्छन
रोस्टेट सेकुवाको ब्रसले दात माज्छन्
म डोरी लाहुरे परे
एउटा स्याकुने भाले किनेर
मासुको तौल भन्दा
पानी २ गुना बढी हाल्दै
नुन र खुशार्नीका मात्रा बढाउदै
घर परिवारमा बसेर
झोलसाग ढिडो खान्छु ।

उनिहरु अर्थात साच्चिकै लाहुरे
तिमी तोरी लाहुरे
म डोरी लाहुरे
फरक एति
म मर्दा मेरो लाश वाकसमा
विमानस्थल फर्कन्छ
त्यसमा मेरो १ थान राहदानी
१, २ थान फोटो अनि पुरानो भोटो
पोकामा बेरिएर, खाममा बाधिएर फर्कन्छ
तिमी त कहिल्य मर्दैनौ
मरिहाल्यौ भने पनि तिम्रो लास
गाउाकै आफन्तले उठाउलान
कान्दाहार र काबुल
काश्मिरको सीमामा
मर्ने लाहुरेको लाश
बढेमानको कफिनको साथमा
हरिया डलर वा सोसरहमा
मालामा उनिएर फर्कन्छ
विमानस्थलमा ठूलो सलामीकासाथ
धेरै मलामीकासाथ आर्यघाट पुग्छ
कतिको लाश त आफ्नै वासमा पुग्छ ।

तिमी आफु खुशी नक्कली लाहुरे
म बाध्यताको डोरी लाहुरे
उनिहरु केही भाडाका
केही रगत र पसिनाका
केही पूर्खाको ईज्वत धान्नका लागि
बनेका सक्कली लाहुरे
फरक एति हो उहिरुसाग
डलर, पौण्ड, भा=रु= छन्
तिमीसाग केहि छैन, न भा=रु=, न ने=रु=
म साग रिंगेट अनि दिराम छन्
अहिले डलर र पौण्डवालाल लाहुरहरु
उतै जोइला र पोईला गैसके
भा.रु.वालाहरु पनि
उत्तै सिक्किम र दार्जिलिङ्गतिर
बसाई सरिसके
म र हामीजस्तै डोरीलाहुरे
जिउदोमा पनि देशको मायाले
नेपालतिरै फर्कन्छौ
मर्दा पनि बाकसमा बाधिएर
नेपालतिरै फर्कन्छौ
हामीलाई आर्यघाटमा जल्नुछ
यो डोरी लाहुरेले धानेको देशको अर्थतन्त्र
भन्नेले त्यसो भन्छन्
तिमी तोरीलाहुरेलाई के थाहा
अर्थतन्त्र, प्रजातन्त्र वा गणतन्त्र
तिमीलाई कमिशनतन्त्र थाहा छ
आखिर संगत गुनाको फल
तिमी तोरी लाहुरे डन
म डेमाक्रेशी जिन्दावाद भन्दा
तिमी करिश्मा के=शी= जिन्दावाद भन्थ्यौ
किनकी त्यो बेला देशमा डेमोक्रेशी भन्दा
करिश्मा के.शी.कै नाम चल्थ्यो
माफ गर्नुहोला अहिले पनि
कसो कसो डेमोक्रेशी भन्दा
आमरुपमा, सर्वसाधारणमा
करिश्मा के.शी.को नाम चले जस्तो लाग्छ
म डिप्लोम्यासी भन्दा तिमी चिप्लोम्यासी भन्थ्यौ
म देश अनुसारको भेष भन्दा
तिमी केस अनुसारको भेष भन्थ्यौ
तिमीलाई के थाहा करिश्मा के.शी.
डेमोक्रेशीका पर्याय होइन
बरु डेमोक्रेशी भित्र तिमी म
अनि बले, मसिने
द्रोणे, रामे अनि श्यामे
अनि करिश्मा के.शी.अटेका हुन्छौं
अहिले भूगालमा डिप्लोम्यासी चल्छ
चिप्लोम्यासी दीगो हुन्न
तोरी लाहुरे दीगो हुन्न
मलाया, सिंगापुर, ब्रुनाई
विट्रिस लाहुरे दीगो हुन्न
डोरी लाहुरे दीगो हुन्छ
उ पोइला जान्न, उ जोईला जान्न
तिमी तोरी लाहुरे, म डोरी लाहुरे ।
=====================================================

म्यानहाटन, २१ मार्च २०१४
विप्लव प्रवीण
तेल्लोक ५, ताप्लेजुङ्ग
हाल म्यानहाटन, न्यूयोर्क ।

(स्रोत : Prabin’s Blog)

About Sahitya - sangrahalaya

We will try to publish as much literary work of different authors collected from different sources. All of these work is not used for our profit . All the creative work belongs to their respective authors and publication. If requested by the user we will promptly remove the article from the website.
This entry was posted in कविता and tagged . Bookmark the permalink.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.