घाउ त घाउ न हो बल्झी बल्झी दुख्छ
यात्रा न हो जिन्दगी अल्झि अल्झि दुख्छ
सधैँ हाँसी खुसी बाचौ सबैले यही चाहन्छ
सुख मात्र हुन्न जीवन दुःख तिर गई अल्झन्छ
हृदयमा घाउ लागेसी बल्झि बल्झि दुख्छ
यात्रा न हो जिन्दगी अल्झि अल्झि दुख्छ
आफ्नो वास्तै नगरेर धनको पनि लाग्छ मान्छे
केहीकाम छैन धनको शैया परेपछि जाग्छ मान्छे
अतितका दिनहरु बल्झि बल्झि दुख्छ
यात्रा न हो जिन्दगी अल्झि अल्झि दुख्छ
(स्रोत : Suprabhatsahitya )