~विद्या सापकोटा~
चौघेरो उही
काख-पोल्टो एउटै
अथाह प्रेम र स्नेहबीच
रगमगाउँदैं/खितखिताउँदैं
हुर्किदैं-बढ्दै
मातक /सार्थक दुई शैशव ।।
बढ्दो लाली, चढ्दो यौवन
खुल्दोथ्यो सौन्दर्य,
…………………
झुल्किदियो बसन्त
कस्सिए (ती), रीतको फेरोमा
निस्सासिए, मायाको भोकमा
अन्ततः
छुट्टिए/टुक्रिए/हुत्तिए पर-पर ।।
…………………
फक्रने बहानामा
दौडाइएको/दौडेकी
(एउटी)
खूव रमाई /रौसिई/विलाई
(सु)बासनाको महलभित्र
………………………….
अलिकति बिडम्बना,
गोधुलीको अलच्छिनी कूचोमा
लत्पतिए रङ्ग, हराए राग
………………………
झट्ट,
कल्पदै बबचना, सम्झँदै संगी
ओइलिदैं/पहेलिदैं/मुर्झाउँदैं
फुत्किई चुसाइको सीमाबाहिर ।।
दुःखद संयोग,
समानान्तर उमेर
समानान्तर भोगाइ
समानान्तर नियती
……………………..
प्रफुल्ल विहानीमा
लाभ्रे कीराले
ढकमक्क/छपक्क
पहेंला गुलाफहरु ।।
कल्याणपुर -७ नुवाकोट
हालः शंकरदेव क्याम्पस, काठमाडौं
nirjala0008@gmail.com
(स्रोत : Nepalplus.com)
