~सीता बराल~
बाबु बुहारीलाई धोका नदिनु, यसको आँसु लाग्छ । अहिले सबै घर धान्ने यही छे । तिमीलाई पठाउने कागजपत्रमा सही लगाएर आउँदा डाँडाको चौतारीमा बसेर छोरालाई दूध खुवाउँदै निकै बेर रोई । रुपेशले उनका बाले फोनमा भनेका कुराहरु सम्झे ।
उनले यति समयसम्म धेरै जनासँग धेरै कुराहरु सुनेका थिए । कसैले यो काम राम्रै हो भनेका थिए भने कसैले यस्तो गर्न भनेको आफू झन बन्धनमा परिन सकिने शंका पनि गरेका थिए ।
आफ्नो उद्देश्य पूरा हुने दिन आइनपुग्दै कतै सोचेको काममा बाधा आएर बाले भनेजस्तै हुन्छ कि भनेर रुपेशलाई चिन्ता नलागेको होइन । प्यारी निर्मला र छोरालाई छिटै नै आफूसँग ल्याउनको लागी केही साथीको सल्लाह अनुसार उनले यो काम आँटेका थिए । यस्तै कामको सिलसिलामा एजेन्सी मार्फत भेट भएकी हुन फतीमा ।
सरसर्ती हेर्दा सरल स्वभाव र साधारण पहिरन छ उनको । उनले आजसम्म कति जनालाई श्रीमान बनाइसकिन भन्ने गन्न उनलाई केहीवेर सोच्नै पर्ने हुन्छ । अहिलेको समयमा परदेश लागेका एक्ला श्रीमानहरुको आफ्नो श्रीमतीलाई छिटै नै बोलाउन मिल्ने सजिलो माध्यम बनेकी छन् फतीमा । युरोपका केही केटीहरु पैसाको लागि यहाँ आउने युवाहरुसँग बिहे गरेर केही समयपछि सम्बन्धविच्छेद गर्न गर्छन् । यस्तै साइनोको व्यापार फतिमाले पनि गर्न गरेकी छन् ।
यसै क्रममा एजेन्सीमार्फत सम्पर्कमा आएकी फतिमा रुपेशलाई सारै माया गर्छिन् । हुन त यो उनको बानी नै भैसकेको छ । पैसाको लागि अन्य मानिससँग सम्बन्ध गाँस्दै केही समयपछि विच्छेद गर्नसक्ने अचम्मको माया गर्न जानेकी छन् उनले । सजिलै र छिटै रातो पासपोर्ट हात पार्ने यो तरिका रुपेशलाई मन प¥यो ।
गाउँबाट पैसा मगाएर भए पनि उनले फतिमासँग बिहे गर्ने निधो गरे । भरखरै युरोप आएका रुपेश यहाँ भएको बेरोजगारी समस्याले गर्दा एजेन्सीले कबुल गरेको पैसा एकै चोटी बुझाउन नसक्ने भएपछि फतिमाले किस्ताबन्दीमा लिन स्विकार गरिन् । रुपेश र फतिमा दुवैजनाको मनमा हामी वास्तविक श्रीमान श्रीमती होइनौं र तोकिएको पैसा बुझाइ सकेपछि हामीहरुको यो कागजी सम्बन्ध पनि विच्छेद गर्नुपर्ने छ भन्ने थाहा छ । त्यसपछि फतिमाले अर्को ग्राहक भेट्ने छ भने म मेरी निर्मला र छोरालाई छिटै नै यो ठाँउमा ल्याउने छु भन्ने रुपेशले सोचिरहेका छन् ।
पासपोर्ट छिटै हात पर्ने यो तरिका थाहा पाएर रुपेशले बा र निर्मलासँग सल्लाह लिएर गाउँबाटै पैसा मगाए । यसै गरी उनले दुई किस्ता बुझाइ सके । अबको तेस्रो किस्ता वा अन्तिम किस्ता भोलि एजेन्सीसँग गएर फतिमाको हातमा राखिदिएपछि वकीलले उनीहरुको सम्बन्ध विच्छेद गरिदिनेछन् । यसको लागि रुपेशले सबै पैसा जम्मा गरिसकेका छन् ।
रुपेशलाई भोलि आउने दिन पनि कति लामो लागिरहेको छ । आफू विदेश लाग्ने दिनमा काखमा लिएको दुई महिनाको छोरालाई कोक्रोमा राख्दै बाबु म तिमीलाई लिन छिटै आउँछु है भनेका कुराहरु र विदाइका बेला बा, आमा र निर्मलाका आँखामा टलपलाएका आँसुले उनलाई कति समय पीडा बोध भइरहेको थियो । भोलि यतिबेलासम्म त मैले घरमा खुसीको कुरा सुनाउन पाउने छु, त्यसपछि त …….अनेक कल्पना गर्दै खाटमा पल्टिरहेका थिए रुपेश ।
भित्तामा भएको घडीले रातको दुई बजाइसकेको थियो । कोठामा कसैले ढोका ढकढकायो । खोलेर हेर्दा त्यहाँ फतिमा थिइन् । यति लामो समयसम्म गरेको माया अब केही समयपछि टाढा हँुदै जाने छ । सायद यही कुराले फतिमालाई केही नरमाइलो लागेर आजको रात मसँगै बिताउन आएकी होली भन्ने सम्झेर उनलाई बस्न ठाउँ देखाउँछन् । फतिमाले आफ्नो ब्यागबाट पैसा निकालेर रुपेशलाई दिन्छिन् । रुपेशले केही कुरा नबुझी ट्वाल्ल परेर बस्छन् ।
रुपेश तिमीले मलाई अहिलेसम्म बुझाएको यो पैसा फिर्ता लेउ । धन सम्पत्ति सबै थोक होइन रहेछ भन्ने कुरा मैले बल्ल बुझेँ । म तिमीबाट टाढा हुन सक्दिनँ । मलाई माफ गर रुपेश । मैले पैसाको लागि तिमीसँग गाँसेको सम्बन्ध अब विच्छेद गर्न सक्दिन । म जे पनि गर्नतयार छु तर तिमीबाट टाढा…… ।
फतिमाको कुराले रुपेशलाई अचानक संसारको बोझ आफ्नो टाउकोमा भए जस्तै गह्रौ हुँदै आयो । उसले आजसम्म देखेको सपना र तय गरेको यात्रा पूरा गर्न सकेन । दिमागमा उचारचढावहरु आइरहे । मनमा अनेक किसिमका छालहरु छचल्की रहे । अब यो अन्तिम क्षणमा उसले फतिमालाई सम्झाएर पहिलेको सर्तअनुसार सम्बन्ध विच्छेद गराउनु नै पर्छ । रुपेशले फतिमातिर हेर्दै फतिमा के भनेकी तिमीले ? मेरी निर्मला, मेरो छोरो…. यति बेलासम्म फतिमा ढोका खुल्लै छाडेर हिँडिसकेकी थिइन् ।
(लिसवन, पोर्चुगल)
(स्रोत : Ruprekha.com)
