~मोहन सांबा~
सरगम छातीमा हात राखी खांदै कसम म भन्छू
प्यासी नदी बनेर सरगम प पर्खीरहेको छू
कुखुरि कां को आवाज सगै
प्रभातको गूलाफी किरण सगैं
मिठा मिठा सपनाहरु साकार हूने आशामा
अनगिन्ती कल्पनाहरु पून क्षितीजमा ओर्लिने गर्छन
औंशिको रातमा पनि पूणिर्माको आंगन बनेर
फेरि पनि आशाका ज्योतिहरु सल्बलाउछन
तर ति साकार हूने सपनाको किरण
वास्तविकताको धरातलमा ओर्लिन नपाउंदै
यो बन्जर मरुभूमिमा बज्रिन पूगेका छन
अनि पूरा हने आशाका किरणहरु
केबल निराशाको ह्याङ्गरमा झुन्िडरहेछ….
……झुन्िडरहेछ
दोहा- कतार
(स्रोत : Sayapatri)
