~बिष्णु नन्द चाम्लिंग~
साथ आयौ र पो नत्र मैले पाउँने कसरी ।
आउँने इसारा दियौ र पो नत्र धाउँने कसरी ।।
शिशा झैँ चर्किएको मेरा मनका इच्छाहरु ।
उमारी दियो रहर र पो नत्र सजाउँने कसरी ।।
फुटेका थे मनका मेरा मुरली र बाँसुरी ।
जोडि दियौ तिमीले र पो नत्र बजाउँने कसरी ।।
एक्लो लाग्थ्यो सधैँ शहरको बीचमा पनि ।
हेरि दियो बैशलाई र पो नत्र लजाउँने कसरी ।।
नियतिले सधै भरि बिरहमा डुवाए थियो ।
खुशी दियौ मनलाई र पो नत्र हँसाउँने कसरी ।।
२८ अक्टुबर ००९
इन्द्रेणिपोखरि ३ खोटांग
हाल – हंग कंग
(स्रोत : कविता कुसुम)
