Tag Archives: उमेश राई ‘अकिञ्चन’ – Umesh Rai Akinchan

~उमेश राई ‘अकिञ्चन’~ फेरि पुग्नुछ मैले पुग्न नसकेको गन्तब्य नसोध मलाई कति लामो छ प्रधानमंत्रीको जुँगा वा भर्खरैं पेट्रोल पम्पमा राखिएको गाडीहरूको लश्कर नसोध मलाई कति भयानक हुनसक्छ प्रतीक्षा ?

~उमेश राई ‘अकिञ्चन’~ शासक तिमीलाई घडि मनपर्छ वा समय ? शासक तिमीलाई फूल चाहिन्छ कि माली ? भन तिमीलाई मेरो कविताको कस्तो हरफ मनपर्छ ?

~उमेश राई ‘अकिञ्चन’~ आँखामा राखेर उत्साहको झोला हिँडिरहेको होला त्यो सौन्दर्यको शहर…… उस्तै होला हामीले हिडेको हङकङ पार्कको बाटो उस्तै होला भूँइमा खस्तै गरेको

~उमेश राई ‘अकिञ्चन’~ दिनको आयु छोटिएर क्रुसमा प्रस्तरको समाधिस्थ छानामाथि उदाउँछ रातको लकेट क्रिसमसको पाइलामुनि फुल्छन् हिउँका फूलहरू बाँडेर शीतको दाह्री हराउँछ कतै सान्तक्लज हुस्सुको सेतो सिरकभित्र चोइटिएर फप्लेटा घाम शीतको चश्माले हेर्छ

~उमेश राई ‘अकिञ्चन’~ एक हरफ शब्दले संसार जित्न खोज्ने ए कवि ! कोर एउटा नानी रोएको आवाजजस्तो कविता छापामारको कैमोफ्लेज लुगाजस्तो टाटे पाङग्रे विश्वको नक्सामा ए भिक्षु ! विपरित बहिरहेछ हावा

~उमेश राई ‘अकिञ्चन’~ नाराहरुका पछि दौड्दै आएका जुलुसझैँ कहाँ हराए निर्माणाधिन क वि ता हरु कुनै गुरिल्लाको

~उमेश राई ‘अकिञ्चन’~ ओ ! इन्द्रेणी नायिका सदियौ कुजिएर एउटा फोटो फ्रेममा कति कुरीरहन्छौ घाम र पानीको आगमन म दिन चाहान्छु तिमीलाई नीलो आकाशमा उडदै गरेको चरा तिमीले पोत्नुपर्छ मुस्कान समयको तिमीले फर्नुपर्छ परिभाषा सौन्दर्यको

~उमेश राई ‘अकिञ्चन’~ मसँग गिटारको खोलमात्र छ गिटार र गिटारको आवाज तिमीसगै कहाँ….. कहाँ…… यो बर्षको समय बगिरहेको बाग्मती जस्तो धमिलो आँसु झँर्दै परिरहेछ झरी

~उमेश राई ‘अकिञ्चन’~ बार्दलीमा बसेर खोकिरहेको बृद्ध मान्छे सोच्दो हो किताबका भारी बोकेर सिमाना काटेका छोराछोरीहरू धर्तीको कति नं. अक्षांश र देशान्तरमा सपनाका गलैचाहरू बुनिरहेका होलान् ? कुनै अधबैंसेलाई कतै बसमा, माइक्रोमा, टयाक्सीमा वा

~उमेश राई “अकिञ्चन”~ मेरो घरको बाटो भएर हिँड्छ देश चे ग्वेभारा अंकित टोप लगाएर युवा जोशमा कस्सिएका मुठीहरु उचालेर क्रान्तिको रातो बाटो घाम डढेको सगरतिर दौडिन खोज्छ देश । चैतको मौसममा आउने आँधी

~उमेश र्राई ‘अकिञ्चन’~ यादहरूको यात्रा हिडिरहेछ प्रवासी मन नीलो पर्दा समुद्रमा हेर्दै जिन्दगी, चलचित्र थाहा छैन कसले छायाङ्कन गरेर राखिदियो आँखामा पीडाका पहाडहरू समुद्रको हावाजस्तो किन