Tag Archives: Ujjwal GC

~उज्ज्वल जी.सी.~ मान्छेको मन पापपुण्यको वस्ती प्रायः अँध्यारो । ढुङ्गाको मुटु पग्लिएन आँसुले र्व्यर्थको नाता । स्वार्थको माया

~उज्ज्वल जी.सी.~ न कसैलाई अनादरले हेर्न चाहन्छु म न कसैलाई समस्याले बेर्न चाहन्छु म हो,कर्म गर्दा पराजय भोग्नै किन नपरोस ? सधै‘ दुखीको जीवनरेखा फेर्न चाहन्छु म । **************0************** भाषा र कला हरायो भने रहन्न देश नै बिर्सियौं भने संस्कृतिलाई … Continue reading →

~उज्ज्वल जी.सी.~ देवेन्द्र साहू आफ्नो व्यापारिक कामकाजको सिलसिलामा अफिस पुगेर गमक्क फुल्दै भन्न थाल्यो– “खर्दार साप ! मेरो टिप्पणी आज हाकिम साहेबकहाँ पेश गर्दिनुस् त ! पर्सि त म जर्मन पुग्नुपर्छ । ” उच्च व्यक्तित्वमा आकर्षित हुँदै खर्दारले भन्यो– “हुन्छ … Continue reading →

~उज्ज्वल जी.सी.~ “छत्रजी ! हिजोको फाइल झिक्नुस् त ! ठेकेदार बिहानै घरमा आ’थ्यो । काम मिलेपछि दुःख हेर्छु भन्या छ । के गर्नु नमिलाएर पनि ? आफ्नो छोरीको बिहे गर्नुपर्ने बेला भइसक्यो । एउटा नेकलेस नहालि भा’छैन । हिजोको टिप्पणीलाई … Continue reading →

~उज्ज्वल जी.सी.~ जिन्दावाद र मुर्दावादका नाराहरु बढ्दै थिए – जुलुसमा । सुरजित देशको लागि आपूm र आफ्नी आमाको विवशताहरु बिर्सदै जोशको शिखरमा पुगि चर्को स्वरमा नाराहरु दिँदै थियो । जुलुसको विकराल स्वरुपमा तर्सदै लाठीहरु उठे । शाहसी ढुंगाहरुका क्रमिक प्रहारले … Continue reading →

~उज्ज्वल जी.सी.~ १. बनियो दाश भोको पेट रोएर शुन्य उपाय । २. बनेछ देश बाठाका ऑंगनीमा गाउँ दुर्गम । ३. सपना रोप्न पसिना झर्दाझर्दै सुक्छ रगत ।

~उज्ज्वल जी.सी.~ उज्ज्वल जी.सी.“तिमी फर्केर आउन्जेल त मेरो बिवाह भएर पनि छोराछोरी भइसक्छन् होला । पॉंच–पॉंच वर्षसम्म प्रतीक्षामा बस्ने कुरा त्यति सजिलो छैन बिनोद ! मेरा बावुआमा कस्ता छन् भन्ने तिमीलाई थाहा नभएको हैन क्यारे ।” भन्दै शर्मिलाले ऑंखाभरि ऑसु … Continue reading →

~उज्ज्वल जी.सी.~ –चिरायु रहेस् ! –चॉंडै जागिर पाएस् ! –रोगव्याधि केही नलागोस् ! –देशको सेवा गर्न सकेस् ! –शत्रुसामु शिर कहिल्यै नझुकोस् !