Tag Archives: तीर्थ सङ्गम राई – Tirtha Sangam Rai

~तीर्थ संगम राई~ स्काफफोल्डिङको पच्चिसौं तल्लामा झुण्डिएर जीवनको युद्ध लडिरह“दा प्रिय कमरेड ! म मृत्युसँग हारिसकेको छु । हारेको छु— आफन्तहरुका निर्दोष अनुहार छोराछोरीहरुका रहरलाग्दो सपना र, हारेको छु— आफ्नै जीवनसंगिनीको आशालाग्दो घाम झैं मुस्कान र जूनझै रहर ।

~तीर्थ संगम राई~ पोहोर सालका बसन्तहरू ईलामको चिया बगानभरि छरिएको देख्दा लाग्थ्यो, यसपाली चाँडै फूलहरू फुल्नेछन् आगनका डिलभरि सयपत्री र मखमलीसँगै शरदले पनि खुसियाली मनाउनेछ तर हैन! यो मेरो क्षणिक भ्रम रहेछ, ती फूलका डालीहरू बिछिप्त बनेर मृत्यु शैय्यामा लडिरहेको … Continue reading →

~तीर्थ संगम राई~ मेरो देश रोएको बेला……… छचल्किन्छन्…। पोखीन्छन्……। तप्प- तप्प चुहिनै रहेको छ अविरल आँशुका थोपाहरु…। तिमी भने मेरो जीवनको संघारमा मेरो स्वागतको निम्ति हातमा एक अाजुली मुस्कान सहित प्रेम पत्र लिएर उभिरहेकी छौ ॥ तिमीलाई म के भनुँ

~तीर्थ संगम राई~ आदिम कालमा पारुहाङ्ग र सुम्निमाले साकेला शिली गाउँदै नाँच्ने यो धरतिको सुन्दर गाँउ बस्ती र शहरहरुमा खोलानाला अनि ताल तलैयाहरुमा मैले हिजो आज देखिरहेको छु सडिएका कुहिएका दुङ्ग-दुङ्ग गन्हाईरहेका नृशप शरीरका डङ्गुरकहरु खाटो बसेका राताम्यै तैरी रहेका … Continue reading →

~तीर्थ संगम राई~ मेरो शीर माथिको सुन्यता मेरो पैतला मुनिको भू-गर्भ मैले टेकेको यो सुन्दर धर्ति मानव सभ्यता सगै जीवन उत्पतिका क्रमहरु राम पिथेकसका सन्तानहरु यो धर्ति भरी छरीएका अस्तीत्व मेरो लागि सोच्ने बिषय बनेको छ । मेरो लागि अनुसन्धानको … Continue reading →

~तीर्थ संगम राई~ अरव महासागरको बिचमा रेगिस्थानको यो धरातलमा घामको तातो राप खपेर शिशिरको चिसो सिरेटो सहेर कयौंको सपनाहरु पुरा गर्दै समुन्द्रि छालसँग बयेली खेल्छ मान्छे नै मान्छेको यो शहर टाउकै टाउकाले भरिएको भीडहरु तरवार गेट को वारी पारी

~तीर्थ संगम राई~ रात क्रमश ढल्दै गयो, हुल मच्छडहरु, एक हुल हुच्चिलहरु, अनि…….., ब्यासोका बथानहरु बिस्तारै मानवहरुका शिकार , तछाड मछाड गर्दै गठ बन्धन गर्दै अराजकताको साजाल लिएर

~तीर्थ संगम राई~ धुपि सल्लाको बोटहरुमा बशन्तले हात हल्लाई रहदा लाली गुराँसहरु मुस्कुराई रहेका छन् । तर राष्ट्रिय बिभूति बोकेको लाली गुराँस हिजो आज दन्त्य कथाको पात्र बनेर किराँत प्रदेसका पाखाहरुमा पाठ्क्रमका पानाहरुमा चिप्किएर ईतिहास बनेको छ ।

~तीर्थ संगम राई~ चार आँखा जुधे पछि किरे कशम पनि खायौ र_िक्स बोकि मेरो आगन धेरै पटक तिमी धायौ धरो धर्म तिम्रो कशम तिमी बिना मरी हाल्छु भन्दै तिमी रहेक रातमा चाँदनीको कुरा गथ्र्यौ तर अचम्म ! बिहे गरेको पहिलो … Continue reading →

~तीर्थ संगम राई~ बिहानीको पारीलो घामसँगै तिमी के उदायौ एक हुल ब्वाँसोहरु तितिर बितर भएको देखें तिमीले ती ब्वाँसोहरुलाई खेदि-खेदि धपायौ तर मैले त तिमीमा नै ब्वाँसोको आकृती देखें तिमी ूतिमीू नै हौ परीचय दिईहरनु पर्दैन तिमी सायद योद्धा हौला … Continue reading →

~तीर्थ संगम राई~ सुन्दैछु पि्रयसीका एकाध बस्तीहरुमा दोहोरी गीत नगाएको धेरै भो रे रोधीघर पनि नधाएको धेरै भो रे त्यहि भएर होला सायद यु्वाहरु बिदेशीएको मात्र देख्छु मरुभु्मीको वालुवामा मात्र भेट्छु ॥१॥ अफसोच मेरो बिकट तर निकट बस्तीहरुमा बिरह र … Continue reading →