Tag Archives: Swarnim Gurung

कविता : भिडभित्रको मान्छे

~स्वर्निम गुरुङ~ सडकको छाती भरि जीवन धान्ने क्रममा धनार्जन गर्न रोजगारी गर्नैपर्ने वाध्यतावश कहिले गर्मीको तापमा पसिनाको बलिन्द्र धारा बगाउदै कहिले कठ्यांग्रिने जाडाले सन्न भएको शरिरलाई वस्त्रले तातो पार्ने असफल प्रयास गर्दै कहिले एकोहोरो बर्षामा रूझ्दै भिज्दै

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : मेरो विन्ति छ कान्छा, दसैंमा चाँडै घर फिरी आउ

~स्वर्णिम गुरुङ~ पोहोर सालै किरिया हालेथ्यौ कान्छा, दसैंमा घर फिरि आउने चौबन्दी,चुरा र फुलबुट्टे फरिया, दसैंको कोशेली बोकी ल्याउने । डाँडा घरे जेठा तामाङ घर फिरि आका , गोडा दशेक दिन भई सक्यो क्यारे।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : तिमी नारी आधुनिक यूगको

~स्वर्निम गुरुङ~ उठ जाग ! हे नारी सबै त्यो भीषण अन्ध्यारो यूग बिति सक्यो। छोरीको जन्म हारेको कर्म उक्ति यो पुरानो भईसक्यो। सबल छौ, सक्षम छौ शिक्षाको ज्योति देखेकी छौ। पिल्सिएर ,गुम्सिएर अब बस्न होइन निडर बन् ,स्वनिर्भर बन्

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : अन्यौलताभित्रको कविता

~स्वर्णिम गुरुङ~ कविता त लेखु भन्छु तर खै ! अन्यौलमा छु, कविता पो के बारे लेखुँ ! हर दिन महँगा रेस्तराँहरूमा विभिन्न परिकारहरू, जिब्रो पडकाउँदै खाएर अघाएका ,

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : प्रतिक्षा

~स्वर्णिम गुरुङ~ सुदूर देशबाट … तिमी फर्कि आउने प्रतिक्षामा सुस्त सुस्त ढल्न लागेको मेरो जोबनलाई तिम्रा मनका आँखाले नियालेर हेर त कान्छा.. कैंयौ वर्षहरू तिम्रै बाटो कुर्दा कुर्दै व्याकुल भएर मेरो जोबन यहाँ आँखाका नुनिला पानीले गलाएर अब त लत्रक्कै

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment