Tag Archives: Suresh Bakhunche

~सुरेश बखुन्छे~ निष्पट्ट अँध्यारोमा कहीं कतैबाट टिलपिल टिलपिल बलेको एउटा भुङ्ग्रो खस्दा धेरैले उज्यालो र न्यानोको महसुस गरेका थिए। ‘उज्यालो भयो, अब त अँध्यारो नहोला (?)

~सुरेश बखुन्छें~ कार्तिके जवानीका सुरा–सुन्दरीका पछि लाग्ने ‘विश्वामित्रहरू’ आफ्नो त्याग र तपस्यालाई तिलाञ्जली दिंदै तराईका फाँट लुट्छन्, हिमालको हिउँ थुत्छन्, पहाडको पाखा काट्छन्। अझ भनौं घाम र छायाँ, वर्षा र इन्द्रेणी चोर्न तल्लीन हुन्छन् ‘छेपारारङ्गी सर्पहरू’।